Te Koop aangeboden:
Zeer bijzondere schilderijen van alle jaren en
periodes en verschillende stylen van deze Kunstenaar.
U bent van Harte Welkom op afspraak bij Galerie
LamBert in het Kunst stadje OOTMARSUM. op 06-53972589 of een berichtje
via deze site. 7 dagen in de week OPEN, Galerie Lambert Kerkplein 8. Al
19 jaar een begrip in Ootmarsum.
Arie Zuidersma
Schilder Groninger Ploeg.
Persoonsgegevens: Geboren 6 januari 1925
Overleden4 april 2014 Nederlandse Beroep(en)schilder, acteur,
musicusRKD-profiel Portaal Kunst & CultuurArie Zuidersma
(Emmer-Erfscheidenveen, 6 januari 1925 – Zuidlaren, 4 april 2014) was een
Nederlands kunstenaar.
]Arend (Arie) Zuidersma begon met tekenen en
schilderen na de Tweede Wereldoorlog. Zijn vader (Sieger Zuidersma 1898 – 1986)
zag hem graag als opvolger om op zijn verzekeringskantoor te gaan werken. Maar
kantoorwerk was niet geschikt voor Arie, hij werd in 1947 overspannen, is een
tijdje opgenomen geweest en is behandeld met electro-shocks, ook wel
Elektroconvulsietherapie (ECT) genoemd. Na zo’n behandeling kon hij de hele
wereld weer aan, vertelde hij later, maar het was maar een tijdelijk gevoel van
euforie. Na een tijdje kon hij weer naar huis Maar terug naar kantoor was geen
optie, zijn passie lag in de kunst en hij ging zich daar steeds meer op
toeleggen. Hij heeft 1 jaar les gehad op de Academie Minerva te Groningen van
o.a. Evert Musch. Na dat jaar had hij het wel gezien, en heeft hij het
schilderen zichzelf eigen gemaakt.
In 1954 leerde hij Marten Klompien kennen,
eveneens een kunstschilder in Groningen, met wie hij van de gemeente Groningen
de opdracht kreeg om de plekken te schilderen die in de toekomst zouden
verdwijnen of veranderen. Zo ontstond een vriendschap voor het leven; ze waren
vaak samen te zien langs de wegkant, zowel in als buiten de stad, achter hun
schildersezel.
Arie’s eerste solo-expositie was in 1959 bij
Galerie De Mangelgang te Groningen, waar hij min of meer werd ontdekt door
Johan Dijkstra en Hendrik de Vries, schilders van het schilderscollectief De
Ploeg. Johan Dijkstra schreef een prachtige recensie in het Nieuwsblad van het
Noorden. Daardoor mocht hij mee-exposeren met de leden van De Ploeg, de groep
waar hij later, eind jaren zestig, lid van werd. In 1978 zegde hij het
lidmaatschap op vanwege onenigheid over het reilen en zeilen van het
collectief: hij was boos omdat sommige leden ieder jaar weer bijna hetzelfde werk
bleven exposeren, daarbij kwam dat hij een strengere toelating voor het
collectief eiste. In diezelfde periode was hij ook lid van de Nederlandse
Kunstkring.
In de jaren zestig begon hij te experimenteren met
acrylverf. De snelle droging van de verf trok hem aan, zeker voor het buiten
schilderen. Hij bracht diverse kleuren en merken op kartonnen borden aan
waarvan er een voor het raam in de zon kwam te hangen en de andere in een
donkere kast. Zo kon hij na een half jaar zien of de kleuren waren verkleurd of
niet. Eind jaren zestig en daarna schilderde hij alleen nog maar met acrylverf.
Zijn kleuren werden naarmate hij ouder werd steeds
feller, vooral het oranje en paars werd zijn handelsmerk. In de jaren zeventig
begon hij surrealistisch-expressionistisch te werken. Later, in de jaren
tachtig, werkte hij voornamelijk abstract, met als inspiratiebron de Italiaanse
schilder Afro. Toen hij de tachtig was gepasseerd, keerde hij weer terug naar
het figuratieve, vooral de Groningse en Drentse boerderijen en landschappen
waren zijn favoriete onderwerp.
Naast het schilderen maakte hij, vooral in de
jaren zestig, veel linosnedes. Die werden in de jaren zeventig opgevolgd door
emailleerkunst. Verder maakte hij incidenteel litho’s en etsen.
Buiten zijn werkzaamheden als beeldend kunstenaar
speelde Zuidersma, om wat bij te verdienen, in de jaren vijftig en begin zestig
toneel bij toneelgezelschap Dick van Peursen, waarvoor hij ook veel decors
maakte. Anekdotes hierover zijn opgeschreven door Jean-Paul Franssens in zijn roman
De wereld wil bedrogen worden. Zuidersma maakte graag poppen, zowel marionetten
als poppenkastpoppen, waar hij graag mee optrad voor zowel kinderen als
volwassenen. Het toneel bleef zijn hele leven trekken: hij trad nog vaak op met
diverse cabareteske optredens en zong daarbij graag liedjes van Koos Speenhof.
Niet alleen had hij zichzelf het schilderen aangeleerd, maar ook het bespelen
van diverse muziekinstrumenten, zoals accordeon, piano, gitaar en viool.
Zuidersma was vanaf 1951 getrouwd met Sietske
(Sitha) Oostmeijer (1925-2013), met wie hij een zoon, Sieger (1952), had. Hij
woonde en werkte in Groningen, en vanaf 1992 in Zuidlaren.
